انواع سامانه‌های اعلان حریق

سامانه‌های اعلان حریق به سه گروه آدرس پذیر، متعارف و بدون سیم (وایرلس) تقسیم می‌شوند که هر یک از این سامانه‌ها خود به دو گروه خودکار و دستی تقسیم می‌شوند. در سیستم‌های دستی، شستی اعلام حریق، تنها منبع تشخیص حریق است. در واقع کار تشخیص حریق در این‌گونه سیستم‌ها فقط به انسان سپرده شده‌است و در مکان‌هایی که انسان حضور ندارد، کاربردی ندارند. بر خلاف این‌گونه سیستم‌ها، سیستم‌های اعلان حریق خودکار، وابستگی کمتری به تشخیص انسان دارند. سیستم‌های خودکار، به دو گروه آدرس‌پذیر، و غیر آدرس‌پذیر تفکیک می‌شوند. در سیستم آدرس‌پذیر، علاوه بر اعلان حریق، محل دقیق وقوع آن نیز مشخص می‌شود.در سیستم‌های متعارف چندین حسگر که یک منطقه از ساختمان را بوشش می‌دهند در قالب یک مدار به هم پیوسته و به تابلو کنترل مرکزی وصل می‌شوند پس هر مدار نماینده? یک منطقه است .

 

 

در چه مکان هایی بایستی سیستم اعلام حریق نصب شود؟

بر اساس مبحث چهار مقررات ملی نه گانه ساختمان ، ساختمان هایی که باید به سیستم اعلام حریق مجهز شوند به قرار زیر هستند:

 

1-ساختمان های مسکونی 2- ساختمان های آموزشی و تربیتی 3- ساختمان های درمانی و مراقبتی 4- ساختمان های تجمعی 5- ساختمان های اداری و حرفه ای 6- ساختمان های کسبی و تجاری 7- ساختمان های صنعتی 8- انبارها 9- مکان های مخاطره آمیز.

 

قبل از طراحی اعلام حریق به سؤالات زیر پاسخ دهید:

 

در چه مکان هایی بایستی سیستم اعلام حریق نصب شود؟

سطح هوشیاری و مشخصات افراد مستقر در آن مکان چگونه است؟

در مکان های تحت پوشش از چه موادی و وسایلی استفاده شده است؟

 

 

برای دریافت اطلاعات بیشتر و نصب اعلام حریق در ساختمان و ادارات وارد لینک نصب اعلام حریق شوید.!